Wacław Potocki
_
_Że żaden z królów polskich aże do Trzeciego _
_Zygmunta nie miał pompy, nie miał fastu tego, _
_Jaki dziś ma starosta; cóż o senatorze _
_Rozumieć, w jakiej bucie żyje i
splendorze!_
__
_Drugi osiadł pól Polski, że już i tytułu _
_Nie masz przedeń w Koronie, więc do protokółu _
_Cesarskiego — o wstydzie! o hańbo! o brednia!
_
_Leci, wziąwszy tysiąców, po grabstwo do Wiednia. _
_Aż comes albo książę _
_[.........................................................
]_
_Nie widziawszy chorągwie ani broni gołej, _
_Chyba na Boże Ciało obchodząc kościoły.
_
_Wąsy ogoli drugi i tak się wysmuknie_
_Jako jedna z Francuzek, prócz że much na czole_
_Nie stawia ani uszu dla trzęsideł kole;_
_Od głowy się do stopy ustrzmi i
uwstęży,_
_W ręku mu obuch, szabla u boku mu cięży._
__
_Którym dziś szaty ciężkie, nie rzkąc twarde blachy, _
_Takeśmy się postrzygli z bohaterów w gachy!
_
__
_Co gorsza, że i księża nie tylko nie tłumią_
_Tej w ludziach wyniosłości, ale sami szumią.
_
Taka zniewieściałość i marnotrawstwo smutne naturalnie sprowadzają następstwa.
Nie mogąc „dla zbytków” żelazem się okupić od Tatarów, musimy , ujmować ich przez dary, „żeby nas nie pobrali . Do czego to kożuchy przyszły dziś baranie”!
Nie mając pieniędzy na potrzeby krajowe, z tejże samej przyczyny
_[...
] kilkadziesiąt razem _
_Uchwalamy podatków na onego chłopka, _
_Co ledwie rocznią pracą odzieje parobka, _
_Ledwie tchnie, ledwie zieje, przecie je dać musi _
_I poduszkę
sprzedawszy, gdy go gąsior dusi.
<<Poprzednia 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 | 61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 | 71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 | 77 | 78 | 79 | 80 | 81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 | 87 | 88 | 89 | 90 | 91 | 92 | 93 | 94 | 95 | 96 | 97 | 98 | 99 | 100 | 101 Nastepna>>